Rurbusch. Het Rurbusch is een restant van een ooit enorm uitgestrekt bosgebied dat van Küchelscheid tot aan de rand van het Fagne Wallonne liep. Het gebied ligt op een gemiddelde hoogte van 600 meter. De Waalse naam is “lu Rôbrû” ofwel groot bos. Rond 1794 behoorde het gebied bij het Hertogdom Luxemburg. In 1815 kwam het aan Pruisen en sinds 1920 bij België. Het gebied is van oorsprong een uitgestrekt beukenbos. Het oostelijke deel, tegenwoordig Küchelscheider Wald genoemd, is nu een uitgestrekt sparrenbos. Van het oorspronkelijke beukenbos is ook in het westelijke deel nog maar een derde deel over. Het beukenhout uit dit bos was in vroeger dagen zeer geliefd voor het stoken van houtskool.  In een oorkonde uit 1162 wordt al melding gemaakt van het stoken van houtskool in dit bos. In de 16e en 17e eeuw gebeurde de winning van houtskool door de toegenomen industriële vraag zo grootschalig dat het kappen van bomen gereguleerd moest worden om schade aan het bos te voorkomen. De houtskool werd via de Kupferstraße, die door het oostelijke deel van het Rurbusch loopt, afgevoerd naar Aken en Stolberg waar ze gebruikt werd door de messingmakers. Met enige kennis van zaken zijn de vroegere meilerplekken nog in het terrein te herkennen, onder meer aan de zwarte verkleuring van de grond aldaar. Opvallend is dat de bosbodem vrijwel helemaal kaal is. Dit komt omdat onderin een beukenbos maar heel weinig licht op de bodem valt waardoor de meeste planten er niet kunnen groeien. Wel staat er veel Witte veldbies (Luzula luzuloides), een grasachtige met witte bloemen die typisch is voor beukenbossen op zure grond. In het voorjaar bloeit er Wilde narcis (Narcissus pseudonarcissus ssp. pseudonarcissus).