Übach-Palenberg. Übach-Palenberg is een klein stadje in het dal van de Worm, net over de Duitse grens bij Rimburg. De plaats werd al in 867 in een oorkonde vermeld. Nu telt ze 25.000 inwoners. In Übach-Palenberg staan her en der historische gebouwen, deels met de steenkolenmijnbouw verbonden, maar ook kastelen als Schloß Zweibrüggen en de Sint-Petruskapel. In het dal van de Worm ligt het Nah-Erholungsgebiet Wurmtal. Op de hoek van de Damstraße stond vroeger ´t Mölke, een voormalige molen. Deze werd aangedreven door het water van de Übach. Oorspronkelijk behoorde deze molen bij het riddergoed Mühlenbach. De loop van de beek werd in de loop der eeuwen meermaals verlegd. Ook werd de molenvijver verkleind en de molen verplaatst. Door het vastleggen van het water hoopte men vruchtbare gronden te verkrijgen die gebruikt konden worden als weiland. Later werden ze helemaal in beslag genomen door de industrie. In 1888 was de molenvijver zelfs zover verland dat hij verkocht werd en gebruikt werd als weiland. De Mäusebrunnen herinnert aan de muizenplaag in 1818. St. Petruskapelle. De St. Petruskapel, ook wel Karlskapelle genaamd, is een zeer oude kapel. Al in de 8e eeuw diende ze als parochiekerk. Ervoor stond al een houten kerk uit de Frankisch-Carolingische periode op deze plek. In de tweede helft van de 11e eeuw werd de houten kerk vervangen door een tweebeukige kapel uit natuursteen en vergroot. In 1653, na plunderingen in de Dertigjarige oorlog, liet de toenmalige kerkmeester Hermann von Mirbach omvangrijke renoveringen uitvoeren. In die periode ontstond ook de huidige toren. Zandstenen kruisen en kruisen uit kolenkalksteen stammen van het oude kerkhof rondom de kerk. Watertoren. De watertoren in Übach-Palenberg is een overblijfsel van de steenkolenmijn Carolus Magnus en stamt uit 1912. In 1962 werd de steenkolenmijn gesloten. Het 100 ton zware onderstel van de watertoren draagt een kogelvormig watervat met een diameter van circa 10 meter en een inhoud van circa 500.000 liter water. Dit water werd gebruikt als het nodig was in de mijn.