Het Wildemanskruid is een kleine, dicht zilvergrijs behaarde, overblijvende plant met een wortelstok, een wortelrozet en een bloeistengel. De wortelbladeren zijn gesteeld en geveerd en hebben dubbel veerdelige segmenten met lijn- lancetvormige slippen. De drie in een krans staande stengelbladeren zijn zittend en met hun bladscheden onderling vergroeid. Ze zijn diep gedeeld in lange, lijnvormige slippen. De naar verhouding grote, klokvormige, schuin omhoog staande bloemen hebben zes violette, van buiten zijdeachtig behaarde bloemdekbladen. Van de talrijke stampers groeit de stijl uit tot een opvallend lange, veervormige vruchtsnavel. Samen vormen de dopvruchten een bolvormig hoofdje, dat er "wollig" uitziet.
Het verspreidingsgebied van Wildemanskruid is nogal verbrokkeld. Het loopt van Midden- Europa tot Engeland, Denemarken en Zuid- Zweden. Wildemanskruid is een plant van onbemeste graslanden op zeer droge, al of niet kalkhoudende zandgrond.
1%20150x.jpg)
