Rondwandeling rondom Eys. Deze wandelroute vanuit Eys voert de wandelaar eerst door het dal van de Eyserbeek. Hier maakt u kennis met de vegetatie van het beekdal. Vervolgens loopt u bergop door een holle weg waar u in de wegberm allerlei kalkgraslandplanten ziet. U steekt de spoorlijn van het Miljoenenlijntje over en komt bij het uitgestrekte grasland van de Piepert. Hier heeft u één van de mooiste panoramas van Limburg. Via het Eyserbos loopt u verder. Aan het eind van het bos kunt u de route afkorten. U kunt echter ook doorlopen door een landschap met heggen en graften naar Eyserheide en Trintelen om dan langs mooie panoramas weer terug te keren naar Eys. Startpunt van de wandelroute is de kerk van Eys. Met de rug naar de kerktoren loopt u eerst de Wittemerweg in. Al snel staat u op de hoek van de Eyserbosweg. Hier gaat u rechtsaf. Bij een boerderij uit Kunrader kalksteen gaat u linksaf, de Piepert in. Bij een wegkruis laat u een zijweg links liggen en loopt rechtdoor het dorp uit. In de weilanden aan uw linkerhand meandert de Eyserbeek tussen geknotte Essen (Fraxinus excelsior) door. Aan uw rechterhand verschijnen na enkele honderden meters fraaie bloemen aan de voet van de Doevenberg. In de zomer ziet u onder meer Geel walstro (Galium verum), Beemdkroon (Knautia arvensis), Grote centaurie (Centaurea scabiosa), Kattendoorn (Ononis spinosa) en Gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria). In de nazomer bloeit hier Herfsttijloos (Colchicum autumnalis). Opvallend is het massale voorkomen van Gevinde korsteel (Brachypodium pinnatum), dit is waarschijnlijk het gevolg van het regelmatig afbranden van de wegberm. Let op de bloemen van de Beemdkroon eens op de aanwezigheid van een bijzondere bij, de Beemdkroonbij (Andrena hattorfiana). Opvallend is met name de rode pollenmassa aan haar poten. Verder lopend bereikt u het gehuchtje Piepert, dat uit een handvol huizen bestaat. In de wegberm tegenover de huizen groeien allerlei stikstofminnende planten zoals Grote brandnetel (Urtica dioica), Stinkende gouwe (Chelodonium majus), Dolle kervel (Chaerophyllum temulum), Zevenblad (Aegopodium podagraria), Gevlekte aronskelk (Arum maculatum) en Stinkende ballote (Ballota nigra). Ruik maar eens aan de bladeren van deze laatste soort, die ietwat op een paarse dovenetel lijkt, ze ruiken niet echt aangenaam. Aan het einde van het gehucht staat u voor de ingang van pompstation Roodborn van de Waterleiding Maatschappij Limburg (WML). In het verleden lagen hier 130 bronnen, tegenwoordig zijn het er een stuk minder. Het water werd in het verleden ook op de fles gedaan en verkocht onder naam Roodborn. Vlak voor het hek gaat u linksaf via een doorgang en komt in een gebied waar diverse waterwinputten liggen. Het is een gebied met een vegetatie die wordt gedomineerd door ruigtekruiden. Hier groeien onder meer Bosandoorn (Stachys sylvatica), Kleefkruid (Gallium aparine), Fluitekruid (Anthryscus sylvestris), Leverkruid (Eupatoria cannabinum), Gewone engelwortel (Angelica sylvestris), Moerasspirea (Filipendula ulmaria) en Hop (Humulus lupulus). Bijzonder is het voorkomen van Reuzenpaardenstaart (Equisetum telmetia), een sporenplant die een hoogte van 80 centimeter kan bereiken en bij voorkeur groeit op vochtige plekken waar kalkrijk kwelwater naar boven komt. Het bos aan uw rechterhand bestaat grotendeels uit Gewone es (Fraxinus excelsior). In de ondergroei staan in het voorjaar voorjaarsbloeiers als Slanke sleutelbloemen (Primula elatior) en Speenkruid (Ranunculus ficaria). U blijft het pad volgen tot u via een klein bruggetje een smal zijbeekje van de Eyserbeek oversteekt en meteen daarna loopt u via een donkere tunnel onder de spoorlijn van het Miljoenenlijntje door. Aan de andere kant is het pad eerst smal en voert door een ruigte vegetatie. Na ongeveer 100 meter komt u echter bij een tourniquet en komt u in een weiland dat in beheer is bij Stichting Limburgs Landschap. Het is een bijzonder weiland met veel Kamgras (Cynosyris cristatus) en Gestreepte witbol (Holcus lanatus). In de zomer vliegen hier Bruine zandoogjes (Maniola jurtina). Langs de beek groeien ook allerlei bloemen waaronder Beekpunge (Veronica beccapunga), Geoord helmkruid (Scrophularia auriculata) en Harig wilgenroosje (Epilobium hirsutum). Aan het einde van de weide verlaat u deze via een tourniquet weer en komt in een sparrenbos met veel Gewone vlier (Sambuccus nigra) in de ondergroei. Hier groeit Gewoon schaduwkruiskruid (Senecio ovatus), dat in de nazomer bloeit. Verderop wordt het bos vochtiger en verschijnen er veel Zwarte elzen (Alnus glutinosa). Aan de rechterkant ligt zelfs een klein moerasje met Riet (Phragmites austrialis) en Moerasspirea (Filipendula ulmaria) met struwelen van Geoorde wilg (Salix auriculata) ertussen. Let in de populieren eens op de Maretakken (Viscum album). Bij een bruggetje over de Eyserbeek blijft u op de rechteroever en loopt via een tourniquet het weiland in. Hier volgt u de bosrand naar links. In een vochtige greppel in het weiland groeien allerlei moerasplanten zoals Kattenstaart (Lythrum salicaria), Moerasspirea (Filipendula ulmaria), Harig wilgenroosje (Epilobium hirsutum), Beekpunge (Veronica beccabunga), Kale jonker (Cirsium palustre) en Watermunt (Mentha aquatica). Aan het eind van de bosrand loopt u via een aantal tourniquets langs een heg verder rechtdoor tot u op een holle veldweg uitkomt. Deze volgt u naar rechts. In de wegberm groeit veel Gevlekte scheerling (Conium maculatum), Rapunzelklokje (Campanula rapunculus) en Grote klaproos (Papaver rhoeas). Iets hogerop verschijnt een prachtige vegetatie met allerlei planten die normaliter in kalkgraslanden thuishoren in de wegberm. In de zomer bloeien hier de gele bloemen van Geel walstro (Galium verum), de grote paarse bloemen van Grote centaurie (Centaurea scabiosa), de lichtpaarse bloemen van Beemdkroon (Knautia arvensis), de gele bloemen van Harige ratelaar (Rhinanthus alectorolphus) en Gewone agrimonie (Agrimonia eupatoria) en de doornige takken van Kattendoorn (Ononis spinosa). Ertussen zijn de witte schermen van de zeldzame Aardkastanje (Bunium bulbocastaneum) te zien. De lichtpaarse bloemtrossen van Wilde marjolein (Origanum vulgare) worden druk bezocht door allerlei insecten. Let ook eens op Blaassilene (Silene vulgaris) met zijn opgeblazen kelken. Via een viaduct steekt u de spoorweg van het Miljoenenlijntje over. Aan de rechterkant van de spoorlijn ligt wederom een prachtig kalkgrasland met allerlei bijzondere planten, waarvan u het merendeel ook in de wegberm van de holle weg kunt zien. Opvallend is dat de kalk hier op diverse plekken dagzoomt, zodat de bodem vaak uit pure kalksteen bestaat. Enkele bijzonderheden in de spoorweginsnijding zijn Duifkruid (Scabiosa columbaria), Wondklaver (Anthyllus vulneraria) en het Gelobde maanvarentje (Botrychium lunaria). U blijft de holle weg volgen over een afstand van ruim 500 meter tot u bij een stegel komt waar u rechtsaf gaat. U staat nu bovenaan het prachtige grasland van Roodborn dat op het gebied van de Waterleiding Maatschappij Limburg (WML) ligt. Het is een prachtig bloemrijk grasland met aan de linkerhand veel kalkgraslandplanten en rechts meer gewone weidebloemen. U volgt nu het pad dat parallel aan de bosrand loopt. Aan uw rechterhand ontdekt u Viltig kruiskruid (Senecio erucifolius), Dauwbraam (Rubus caesius), Grote centaurie (Centaurea scabiosa), Koninginnekruid (Eupatoria cannabinum), Wilde marjolein (Origanum vulgare), Bevertjes (Briza media) en in de herfst veel Herfsttijloos (Colchicum autumnalis). De bosrand is rond 2000 enkele meters teruggezet om een brede struweelrand te laten ontstaan. Hierin groeit opvallend veel Sleedoorn (Prunus spinosa). De jonge struiken van deze soort worden door de zeldzame Sleedoornpage (Thecla betulae) gebruikt voor het afzetten van haar eitjes. Deze lijken op een miniscule golfbal en zijn in de wintermaanden met veel geluk te vinden. De vlinders kunt u verwachten in augustus en begin september, maar ze vliegen slechts in lage aantallen en hebben bovendien een zeer verborgen levenswijze. Aan uw rechterhand ligt het grote grasland met veel Jacobskruiskruid (Senecio jacobaea), Harige ratelaar (Rhinanthus alectorolphus), Wilde peen (Daucus carotta) en veel distels. Hier vliegt in mei en begin juni de Koninginnepage (Papilio machaon), de grootste inheemse dagvlinder. Ook heeft u hier een prachtig uitzicht op van links naar rechts het Aachener Wald, de Vijlenerbossen met de kerk van Vijlen, het Geuldal, de Gulperberg en Gulpen. Aan het einde van de wie loopt u bij een rij Gewone essen (Fraxinus excelsior) linksaf en belandt via een smal voetpad in de bosrand. Na enkele meters gaat komt u op een dwarspad dat u naar rechts volgt. Zo blijft u ongeveer 100 meter parallel aan de bosrand lopen totdat het pad scherp naar links buigt en bergop verder loopt. Dit pad volgt u tot u uitkomt op een brede bosweg. Het bos aan de rand van het Eyserbos is open en hierdoor groeien er allerlei bijzondere planten op de bosbodem. Het zijn met name voorjaarsbloeiers als Gevlekte aronskelk (Arum maculatum), Veelbloemige salemonszegel (Polygonatum multiflorum), Lelietje-van-dalen (Convallaria majalis) en Heelkruid (Sanicula europaea). Op de bredere bosweg gaat u even naar rechts en heeft daar een prachtig panorama op het dorpje Eys. Na hier even van te hebben genoten vervolgt u uw route langs de bosrand die u aan uw rechterhand houdt. Het Eyserbos is een zomerereiken-berkenbos waarin ook veel Haagbeuken (Carpinus betulus) en Zoete kersen (Prunus avium) groeien. Op de bosbodem groeit Bosgierstgras (Milium effusum), Witte klaverzuring (Oxalis acetosella), Knopig helmkruid (Scrophularia nodosa), Groot heksenkruid (Circea lutetiana), Grote muur (Stellaria holostea), Robertskruid (Geranium robertianum) en Geel nagelkruid (Geum urbanum). In het bos leven Reeën (Capreolus capreolus), Hazen (Lepus europaeus) en Eekhoorns (Scuirus vulgaris). Ook leven er diverse soorten vogels zoals Grote bonte specht (Dendrocopus major), Vink (Fringilla coelebs), Zwartkop (Sylvia atricapilla), Havik (Accipiter gentilis), Buizerd (Buteo buteo) en Bosuil (Strix aluco). Op een Y-splitsing gaat u rechtsaf en komt langs een rij geknotte Haagbeuken (Carpinus betulus). Aan het eind van het pad daalt u via een trap af naar de Eyserbosweg. Hier loopt u naar rechts. Voor de echte natuurliefhebbers en voor diegenen die de wandeling zo lang hebben gevonden, eindigt de route hier. Zij kunnen de Eyserbosweg bergaf volgen tot ze in Eys uitkomen. De echte wandelaars kunnen er hier nog een lus via Eyserheide en Trintelen aanhangen. Na ongeveer 15 meter gaat u linksaf via een veldweg die even later overgaat in een smal voetpad dat lagns een hegt loopt. Voor u steken de wieken van Molen Vrouwenheide boven de bomen uit. De heg is een fraaie gemengde heg met veel Hazelaar (Corylus avellana), Spaanse aak (Acer campestre), Wegedoorn (Rhamnus cathartica), Aalbes (Ribes rubrum), Hondsroos (Rosa canina) en Gelderse roos (Viburnum opulus). Na een tijdje begint het pad te dalen en loopt u onder een oude populier door waar Maretakken (Viscum album) inzitten. Dan komt u bij een oude doorgegroeide haag uit Eénstijlige meidoorn (Crataegus monogyna) en Sleedoorn (Prunus avium). Hier groeit een ruige vegetatie met veel Grote brandnetel (Urtica dioica), Kleefkruid (Galium aparine), Dolle kervel (Chaerophyllum temulum) en Heggenrank (Bryonia dioica). Aan uw rechterhand kijkt u uit op een fraai landschap met veel heggen en graften. Een deel van dit terrein is derhalve ook opgekocht door de Stichting Limburgs Landschap. Via een tourniquet loopt het pad verder rechtdoor tussen heggen door. Even later maakt het een scherpe bocht naar links en begint de stijgen. U loopt verder langs een brede graft met veel Bosrank (Clematis vitalba), Dauwbraam (Rubus caesius), Bitterzoet (Solanum dulcamara) en Zwarte gifbes (Actea spicata). Aan uw rechterhand doemt het dorpje Eyserheide op met enkele vakwerkhuizen en huizen uit Kunrader kalksteen. Rondom het dorp liggen hoogstamboomgaarden met kersen, pruimen en appels. Voor een vakwerkhuis gaat u linksaf over de stijgende verharde weg. U negeert een drietal tweewegen naar links en komt uit u bij een klein plantsoentje met een Mariabeeld. De zijweg naar links hierachter negeert u ook en loopt rechtdoor het dorp uit. Na het passeren van een viertal schuren slaat u een veldweg naar rechts in. Bij een Y-splitsing gaat u linksaf en loopt tussen een akker en een graft door naar Trintelen. Op de verharde weg gaat u rechtsaf en na ongeveer 100 meter ziet u aan uw linkerhand een schattig pleintje met een wegkruis uit 1902, de herstelde dorpsput en een meiboom. De bankjes nodigen uit tot een pauze. U volgt de verkeersweg verder in uw oude richting en passeert de Trintelerhof. Ertegenover staan enkele fraaie panden uit Kunrader breuksteen. Even later passeert u een koepelvormig gesnoeide Beuk (Fagus sylvatica) met een wegkruis eronder. Op een Y-splitsing negeert u een veldweg naar links, op de tweede Y-splitsing slaat u de veldweg in. U loopt nu over het plateau tussen de akkers en weilanden door. Voor u heeft u prachtig uitzicht op het Geuldal en omgeving en aan uw linkerhand op Eyserheide. Na een tijdje begint de weg te dalen en doemt de kerktoren van Eys voor u op. Bij een wijngaard loopt u via een tourniquet een voetpad rechtdoor in. In de weilanden en bermen groeit hier Knikkende distel (Carduus nutans). Aan het eind van het pad daalt u via een pad door het bos af totdat u in het dorp uitkomt.