Vinpootsalamander (Lissotriton helveticus) De Vinpootsalamander is de kleinste inheemse watersalamander. Mannetjes worden maximaal 8,5 centimeter lang, vrouwtjes worden iets groter, namelijk 9,5 centimeter. Vinpootsalamanders hebben een leemgele tot donkerbruine rug en zijn daarnaast vaak donker gevlekt of gemarmerd. De buik is meestal geelachtig oranje en in het midden vaak ongevlekt. Hetzelfde geldt voor de keel. Een opvallende lichte vlek bevindt zich boven de aanzet van de achterpoten. Tijdens de voortplantingsperiode hebben de mannetjes donkere huidzomen tussen de achtertenen. Aan deze vinnen dankt het dier zijn naam. Een andere naam voor deze soort is Draadstaartsalamander. Dit omdat de mannetjes eveneens tijdens de voortplantingsperiode een korte draadvormig aanhangels aan de stompe staart hebben. Dit kan ook bij de vrouwtjes optreden en is dan circa een tot drie millimeter lang. Biotoop. De Vinpootsalamander is vooral te vinden in bossen en in heides. Hier leeft de soort in oligotrofe en mesotrofe, zwak zure vennen en bospoelen. Rond juli verlaten de dieren de voortplantingswateren en zoeken hun landbiotoop op. De Vinpootsalamander bereikt in Nederlands Limburg en in Noord-Brabant de noordwestgrens van zijn verspreidingsgebied. In Belgie is de soort algemeen op het Kempisch Plateau en dus ook in het Nationaalpark Hoge Kempen te vinden. In Luik komt de Vinpootsalamander met name voor in het gebied ten oosten van de Maas, hoewel de soort in het Land van Herve zeldzamer is. Bij Gemmenich en Kelmis is de soort wel weer veel te vinden, onder andere langs de Hohnbach. Ook in de Voerstreek ten zuiden van Nederlands-Limburg komt de soort voor. In Nederlands-Limburg is de soort niet erg algemeen. Ze is te vinden in het gebied van de Maasduinen, in de Groote Peel, de Mariapeel, de Meinweg, de omgeving van Schinveld en Brunssum, langs de Worm en in het dal van de Geul bij Cottessen, in het Vijlener- en Elzetterbosch, en het dal van de Gulp bij Slenaken.