Natuur tussen Maas en Rijn beleven!



Startpagina.
Algemene informatie over de Eifel.
Excursies en lezingen.
Deelgebieden:
-
Eifel
-Limburg
Natuurreservaten en wandelgebieden.
Geschiedenis van de Eifel.
Archeologische plekken.
Historische plaatsen.
Water in de Eifel.
Geologie van de Eifel.
Oude ambachten.
Mijnbouw & oude
industrie.
Paddenstoelen.
Wildparken & Musea.
Feesten.
Heiligen.
Wandelroutes.
Kinderwagenwandelingen.
Links.
Over ons.
Contact/Colofon.
Fotopagina´s.
Alfabetisch register
Naar de Duitstalige sites/ Zu den deutschen Seiten.













Station Simpelveld.

     

Langs het Miljoenenlijntje ligt station Simpelveld. Het stationsgebouw in Simpelveld werd gebouwd in 1853. Het eerste houten stationsgebouwtje was 15 meter lang. In 1903 volgde een verbouwing waarbij het verlengd werd tot 78 meter. In 1908 werd gestart met de bouw van een nieuw station dat in 1910 in gebruik genomen werd. De lengte ervan bedroeg 100 meter en daarmee was het destijds een van de grootste stationsgebouwen van Limburg. In 1975 werd een deel ervan afgebroken en daarom is het nu nog slechts 38 meter lang. Hierdoor verdwenen de prachtige wachtzaal en de grote goederenloods. Wel is in het station nog een visitatiezaal van de douane met een prachtig balkenplafond behouden, die nu weer in de stijl van de jaren 1920 als stationsrestauratie is ingericht.
De aanwezigheid van het spoor was voor Simpelveld van groot belang. Pendelaars kwamen van heinde en verre naar het station om hier in de trein naar Aken of Maastricht te stappen. Bij het station lagen vroeger acht cafés waar de reizigers hun dorst konden lessen. Ook waren er pakhuizen voor de fruit- en aardappelhandel. Deze zijn tegenwoordig nog wel te zien. Veel fruit, dat door boeren met karren naar het station werd gebracht, ging per spoor naar Duitsland.
In de jaren van de steenkolenmijnbouw, vanaf 1900, kwamen de Maastrichtse koempels naar station Simpelveld om vandaar naar de steenkolenmijnen in het Heerlense en het Kerkraadse te lopen.
Het stationsemplacement in Simpelveld is tegenwoordig nog steeds erg groot, maar in de hoogtijdagen bestond het uit maar liefst negen sporen. Daartussen groeien nu allerlei bijzondere planten. Bijzonder is de aanwezigheid van twee klassieke seinposten, waarvan de onderkant is uitgevoerd in Kunrader breuksteen. Van hieruit wordt met een ouderwets blokstelsel, een mechanisch beveiligingssysteem, het spoorgebeuren geregeld. Ook is er een draaischijf te vinden, waarop de locomotieven vroeger werden gedraaid. Ten behoeve van de stoomtreinen ligt er ook een watertoren. In het station is naast de stationsrestauratie nu ook een klein winkeltje waar spoorartikelen kunnen worden gekocht.