In het Hürtgenwald staat een Paardenkastanje (Aesculus hippocastanum) welke de merkwaardige naam "Kartoffelbaum" (aardappelboom) draagt. In de boom hangen regelmatig aardappels die bij vele wandelaars die de boom passeren vraagtekens oproepen. Is het een folkloristisch gebruik of een grap?
De Kartoffelbaum is echter een relict uit vroeger tijden. In de jaren na de Tweede Wereldoorlog vormde de Eifel, en dan met name de grenstreek tussen België en Duitsland, het toneel voor een uitgebreide smokkelhandel. Met het smokkelen van met name koffie en sigaretten vulden de inwoners hun schamele inkomen aan. Te voet, per fiets, auto, spoor en soms zelfs met gepantserde auto 's werd de smokkelwaar vanuit België over de grens gebracht. In lompen gehulde kinderen zwierven in het grensgebied rond om naar eten te bedelen. Ook zij werden ingezet om smokkelwaar mee te nemen. In de maanden februari en maart 1948 arresteerden de douanebeamten alleen al 3000 kinderen. Ongeloofelijk maar waar, in 1951 werd bijna de gehele dorpsjeugd van Mützenich aan de rand van de Hoge Venen beschuldigd van smokkelhandel. In februari 1953 werden vijf smokkelcommando's van in totaal 53 personen veroordeeld. In het dorpje Schmidt zorgde de smokkelhandel voor een aanzienlijke bijdrage aan de herbouw van de tijdens de oorlog verwoeste Sint-Hubertuskerk. De pastoor van Schmidt hoopte dat als een smokkelaar weer eens in angst had gezeten tijdens zijn nachtelijke tocht en god om hulp had gevraagd, hij als dank een deel van het verdiende bedrag aan de kerk aanbood. Hij predikte eens: "„Ich bete Nacht für Nacht dafür, dass ihr nicht erwischt werdet, und ihr habt nichts für den Wiederaufbau unserer Kirche übrig." De kerk kreeg daarom ook de bijnaam "Sankt Mokka".
De smokkelhandel leidde echter ook tot verwondingen en er vielen zelfs doden. Van de 25.000 in 1947 opgepakte smokkelaars werden er negen gedood. De Kartoffelbaum met het ernaast staande kruis is een gedenkteken aan de smokkelhandel. Ze staat op een plek waar in de jaren na de oorlog smokkelwaar tegen levensmiddelen werd geruild.
Rond de jaren vijftig van de twintigste eeuw was de bloeitijd van de koffiesmokkel aan de Duits- Belgische grens. De moeilijk te bewaken boswegen tussen Höfen en Rocherath waren ideaal om te smokkelen en dus werd hier een stabiele, stevig in de bodem verankerde barrière opgesteld. Deze bestond uit ijzeren balken en hield in ieder geval de gemotoriseerde smokkelaars tegen. De barrière staat dwars over het kruispunt Großen Stern.
Toch wisten smokkelaars deze barrière te omzeilen. Ze reden met een veewagen tot aan de ijzeren staven en lieten de brug waarmee normaal het vee de wagen verlaat over de balken zakken. Daarop lieten ze een kleine personenauto volgeladen met koffie uit de wagen aan de andere kant van de grens uit de wagen rijden. En geslaagd was de smokkel.
1%20150x.jpg)
