Kamsalamander. De Kamsalamander (Triturus cristatus) is de grootste van de inheemse watersalamanders. De volwassen dieren kunnen maximaal 15 tot 17 centimeter lang worden. Ze zijn bijna geheel zwart van kleur, waarbij de buik geel tot oranje gekleurd is met daarop een patroon van zwarte vlekken. In de paartijd krijgen de mannetjes een opvallende getande kam op hun rug, die op de overgang van rug en staart een duidelijke inkeping vertoont. Biotoop. De Kamsalamander kwam van nature voor in rivierdalen. Hier was de soort onder meer te vinden in broekbossen en oude meanders. Tegenwoordig is de Kamsalamander in Nederlands-Limburg vooral te vinden in gebieden op een overgang van loofbos en weiland. Kamsalamanders leven in grotere en diepere, vaak voedselrijke wateren. Deze zijn vaak permanent watervoerend en er leven geen vissen in. Ook liggen de wateren vaak relatief zonnig. In Zuid-Limburg leeft de Kamsalamander vooral in kleine drinkpoelen in natte beekdalen of in kwelzones op hellingen. Ook de kalksteengroeven, bijvoorbeeld groeve Het Rooth, vormen leefgebied van de Kamsalamander. De dieren overwinteren in bossen, houtwallen en ruigtes op vorstvrije plekken. De dieren zijn slecht kort in het water aanwezig, van april tot juli, daarna leven ze op het land. De soort is gevoelig voor verzuring. Verspreiding. De Kamsalamander is in Nederlands-Limburg sterk achteruitgegaan, merendeels door zijn specifieke omgevingseisen en anderzijds door de verzuring. In het begin van de jaren tachtig van de 20e eeuw was de soort onder meer aanwezig in het Wormdal bij Haanrade. Ook in de omliggende gebieden in Belgisch Limburg, de Eifel en in Wallonie is de Kamsalamander zeldzaam.