Geruite rondmondhoren De Geruite rondmondhoren (Pomatias elegans) is een huisjesslak die verwant aan de Alikruiken die op de zeeweringen langs de Noordzee wonen. De dieren hebben een opvallend stevig kalkplaatje (operculum) waarmee ze tijdens periodes dat ze niet actief zijn, hun huisje afsluiten. Dit voorkomt dat de dieren uitdrogen. Tijdens het voortbewegen wordt het operculum op de voet meegedragen. De stevige, breed kegelvormige schelp is doorgaans geelbruin, grijsachtig paars of roodbruin van kleur. Vaak staat er een onduidelijk patroon van donkere vlekjes op. De hoogte van de schelp bedraagt 12,5 tot 16 millimeter en de breedte varieërt van 8,5 tot 11,5 millimeter. De dikwandige huisjes worden 4 tot 4,5 omgangen hoog. Opvallend is het karakteristieke netvormige patroon met krachtige spiraallijnen. De navel is vaak nauwelijks te zien. De mondopening is bijna perfect rond. De dieren zijn eenslachtig, terwijl veel andere slakken hermafrodiet zijn. De huisjes van vrouwelijke dieren zijn doorgaans wat groter dan die van de mannetjes. Biotoop. De Geruite rondmondhoren leeft op vrij droge hellingen in löss- en kalkgebieden. Het is een bewoner van open bossen, heggen, puinhellingen en parklandschappen waar ze tussen stenen en bladeren op de bosbodem leeft. Doorgaans heeft de bodem een losse structuur zodat de dieren zich in de ondergrond kunnen verschuilen. In Nederland is de Geruite rondmondhoren alleen te vinden in Zuid-Limburg. Hier komt ze onder meer voor op de Schaelsberg, maar ook in het Bunderbos.