Embken            Aan het einde van de Middeleeuwen was Embken met zijn 25 leenhoeves de rijkste plaats in de omgeving. Embken en Wollersheim waren Merovingische koningsgoederen, in latere tijd behoorden ze tot het klooster Maria im Kapitol in Keulen en daarna tot de voogdij Hengebach van de heerlijk Jülich. Embken is reeds langere tijd één van de belangrijkste en rijkste vindplaatsen van Romeinse en Frankische resten. Talrijke schriftelijke bronnen wijzen op de eeuwenoude wijnbouw in de omgeving. Embken was in het verleden een belangrijk wijnbouwdorp. De oudste verwijzing hiernaar is een Matronensteen uit de kelto- romaanse cultuur. Matronen waren moedergodinnen, ze brachten zegen en vruchtbaarheid, beschermden hof, familie, stam en dorp. Het waren geen echte Romeinse godinnen, maar stamden uit de lokale verering van de Germaanse stammen. Het waren geen beelden van mensachtige figuren die vereerd werden, maar bomen waarin de Matronen zouden wonen. Dit gebruik kwam ook al bij de bewoners voor de Romeinse tijd voor. Verder is er een tweetal smeltovens voor zilver. In de omgeving werd ook een altaar voor de lokale god Varneno aangetroffen. De 16e eeuwse kerk in het dorp is gewijd aan St. Agatha.Op de Galgenberg staat de St. Antoniuskapel uit 1647. Sint-Agathakerk.