Natuur tussen Maas en Rijn beleven!



Startpagina.
Algemene informatie over de Eifel.
Excursies en lezingen.
Deelgebieden:
-
Eifel
-Limburg
Natuurreservaten en wandelgebieden.
Geschiedenis van de Eifel.
Archeologische plekken.
Historische plaatsen.
Water in de Eifel.
Geologie van de Eifel.
Oude ambachten.
Mijnbouw & oude
industrie.
Paddenstoelen.
Wildparken & Musea.
Feesten.
Heiligen.
Wandelroutes.
Kinderwagenwandelingen.
Links.
Over ons.
Contact/Colofon.
Fotopagina´s.
Alfabetisch register
Naar de Duitstalige sites/ Zu den deutschen Seiten.













Einruhr.
     

Op de oostelijke oever van de Rurtalsperre Schwammenauel ligt het plaatsje Einruhr. Het maakt deel uit van de gemeente Dedenborn. In het plaatsje eindigde de Romeinse weg die vanuit de Hoge Venen via Monschau, Konzen, Simmerath en Kesternich liep. Bodemvondsten uit de 2e en 3e eeuw na Christus wijzen op Romeinse bewoning in deze buurt. Gegevens over bewoning uit de Frankische tijd en de vroege Middeleeuwen, toen de graven van Monschau hier de baas waren, ontbreken.
Pas in 1470 zijn er weer gegevens over bewoning in het gebied. In die tijd behoorde het Monschauer Land tot het Hertogdom Jülich. Toen werd de ijzersmelterij Pleushütte gesticht. Er ontstond een kleine nederzetting waar de fabrieksarbeiders en hun gezinnen woonden. Uit Raseneisenstein werd ruw ijzer gewonnen. De hoogoven werd tot het eind van de 18e eeuw gebruikt. Bij de tweede vergroting van de Rurtalsperre tussen 1955 en 1959 eindigde de geschiedenis van de Pleushütte. De ijzersmelterij werd in 1957 gesloten, de mensen verhuisden en het gebied werd overstroomd. Onafhankelijk van de Pleushütte was in de 17e eeuw ten noorden van de stenen brug over de Rur een boerennederzetting met de naam Einruhr ontstaan. Na de ondergang van de Pleushütte en de vergroting van de Rursee zorgde de opbloei van het toerisme voor een nieuwe inkomstenbron voor het plaatsje. Op de hoek van de Rurstraße en de straat "Auf dem Römer" staat een vakwerkboerderij uit 1634. Het gebouw werd echter in de afgelopen eeuwen sterk verbouwd. Aan de Rurstraße staat ook een voor de noordelijke Eifel typische vakwerkboerderij. Ook elders in het dorp staan fraaie vakwerkboerderijen.
In het centrum van Einruhr ligt de Heilsteinbrunnen. Dit is een bron die water van een diepte van 43 meter omhoog brengt en in 1826 werd ontdekt. Door de vondst van Romeinse munten zou het kunnen dat de Romeinen hier al water putten. Op 1 juni 2003 werd ze weer toegankelijk gemaakt voor het grote publiek. Ze bevindt zich op de binnenplaats van het zogenaamde Heilsteinhaus, waarin ook de VVV is gevestigd.
De stenen brug over de Rur werd door de Preusische kroonprins Friedrich Wilhelm IV geroemd toen hij in 1839 een bezoek bracht aan het Monschauer land. Hij roemde eveneens de unieke ligging van het dorpje. De neo-romaanse Sint-Nicolauskerk werd in 1909 gebouwd. Sinds 1864 is Einruhr een zelfstandige parochie. Ervoor behoorde het tot Wollseifen. In de Tweede Wereldoorlog werd nauwelijks schade aan het plaatsje toegebracht, omdat het te ver van de Westwall lag. Alleen de kerk werd in puin geschoten, maar werd in 1958 hersteld.