Wilde ridderspoor (Consolida regalis). Wilde ridderspoor is een slank, statig akkeronkruid. Het is een middelhoge, behaarde, éénjarige plant die voor of na de winter kiemt. De bloeitijd valt in de zomer. De rechtopstaande stengel vertakt naar boven toe en draagt enige losse, armbloemige trossen. De bladeren zijn enige keren gevorkt in lijnvormige, spitse slippen. De lange, dunne bloemstelen ontspringen in de oksels van korte, lijnvormige steunblaadjes en dragen een of meer steelblaadjes. De bloemen hebben licht blauwviolette kelk- en kroonbladen en een middellijn van circa twee centimeter. Door hun houding doen de bloemen denken aan neerstrijkende vogeltjes. De vijf kelkbladen zijn langwerpig en hebben een spitse top. Vier ervan staan vlak, de onderste bijna horizontaal uitgespreid. Het bovenste kelkblad staat recht omhoog en heeft aan de voet een lange, iets omhoog gebogen spoor. De twee kroonbladeren zijn vergroeid tot een honingtoestel dat bestaat uit een gelobde, aan de top spitse huif en een honingspoor dat zich binnen de spoor van het bovenste kelkblad bevindt. Er is één langwerpig, onbehaard vruchtbeginsel dat aan de top in een betrekkelijk lange stijl uitloopt. De bestuiving vindt door langtongige hommels plaats. De kokervruchten zijn, net als het vruchtbeginsel, kaal. Wilde ridderspoor komt voor in Europa vanaf Frankrijk en Scandinavië oostwaarts en in West-Siberië. In Nederland bereikt ze haar westgrens en is vrijwel tot de rivierdalen beperkt. Hier was ze in de 17e en 18e eeuw beslist niet zeldzaam. Recent is de plant alleen nog in de oostelijkste delen van het rivierengebied in Limburg en Gelderland gevonden en de kans is groot dat ze daar binnen aanzienlijke tijd verdwijnt. Wilde ridderspoor is een exclusieve bewoner van wintergraanakkers op matig bemeste, kalkhoudende, zandige klei. De achteruitgang van de soort i s vooral toe te schrijven aan zware bemesting en aan chemische onkruidbestrijding, die tevens de haar bestuivende hommels van de akkers heeft verdreven. Aangezien de achteruitgang al ruim een eeuw aan de gang is, kunnen ook anderen, bijvoorbeeld klimatologische, factoren een rol spelen.