Bronnengebied Rode Beek. Hoogveenglanslibel.
De Brunssummerheide kenmerkt zich door het grotendeels ontbreken van open water. Wel zijn er bepaalde karakteristieke biotopen met hun bijbehorende soorten aanwezig. De Brunssummerheide is niet zo rijk aan libellensoorten door met name het ontbreken van open water, maar er zitten wel enkele speciale soorten.
De drie belangrijkste biotopen zijn 1. bronnen en beken, 2. vennen en 3. hoogveen.
In de jaren 1980 zijn er 21 soorten libellen waargenomen (Mevr. Krüner, Jan Hermans, Harry van Buggenum (Krüner et al., 1987)).
In 2007 waren er waarnemingen van 32 soorten libellen (Ketelaer en Pahlplatz, 2007).
De verklaring voor deze forse soortentoename kan worden gezocht in de klimaatverandering, waardoor zuidelijke soorten in het gebied binnenkwamen. Verder kan het best zijn dat de Hoogveenglanslibel, die in lage dichtheden vliegt, over het hoofd is gezien.
Soorten van bronnen en beken.
De Tengere grasjuffer (Ischnura pumilio) heeft een blauwe tekening op het achterlijfsuiteinde die verder doorloopt dan bij het Lantaarntje (Ishnura elegans). De Tengere grasjuffer is een pioniersoort van ondiepe, snel opwarmende plassen en beken.
De Koraaljuffer (Ceriagrion tenellum) is een soort die vooral op heideterreinen voorkomt, maar ook op meer voedselrijke plekken gevonden kan worden. Deze soort onderscheidt zich van de Vuurjuffer (Pyrrhosoma nymphula) door zijn geheel rode poten.
De Beekoeverlibel (Orthetrum coerulescens) is een soort van pioniersituaties. Deze soort is te vinden bij het strandbad langs de Roode Beek. Ook de Zuidelijke oeverlibel (Orthetrum brunneum) leeft graag langs het strandbad langs de Roode Beek. Het is een soort die eitjes legt langs kwelstroompjes. De Zuidelijke oeverlibel heeft een witte snuit. Het borststuk is geheel blauw. De Zuidelijke oeverlibel kwam vroeger ook bij Hoosden voor.
De Schrieversheidevennen zijn de enige plek met een behoorlijke hoeveelheid water in de Brunssummerheide. Wel is de waterkwaliteit lange tijd slecht geweest. Dit is pas in 2000-2001 hersteld. Door de verbeterde waterkwaliteit is ook het aantal soorten toegenomen. Enkele opvallende soorten zijn de Gewone pantserjuffer (Lestes sponsa), de Zwervende pantserjuffer (Lestus barbarus) (met witte achterlijfsaanhangsels en een tweekleurige pterostigma die wit en bruin is), Geelvlekheidelibel (Sympetrum flaveolum) (een soort die vooral als doortrekker voorkomt). De Noordse witsnuitlibel (Leucorrhinia rubicunda) heeft zijn enige Zuid-Limburgse populatie op de Brunssummerheide. Deze soort heeft grote rode vlekken op het achterlijf en roodbruine vleugelcellen (bij de Venwitsnuitlibel (Leucorrhinia dubia) zijn de vleugelcellen zwart).
De Bruine winterjuffer (Sympecma fusca), die vooral bij vennen voorkomt, heeft een snelle opmars vertoont. Deze soort overwintert, net als de Noordse winterjuffer (Sympecma paedisca) als imago. Dit is uniek onder de libellen.
Ook de Vuurlibel (Crocothemis erythraea) is vooral bij de vennen aanwezig. De Zwervende heidelibel (Sympetrum fonscolombii) heeft rode vooraders en een blauwe vlek onder de onderrand van hetoog. Als er bij deze soort rode mijten op de vleugels vastgebeten zitten, is het exemplaar uit Zuid-Europa afkomstig.
In het hoogveen leeft de Hoogveenglanslibel (Somatochlora arctica), het tangetje aan het achterlijf van het mannetje lijkt op een Oorworm. Het larvehuidje heeft een hele stompe achterpunt.
1%20150x.jpg)
